Ascetyczne mieszkanie naszego przyjaciela artysty w starej kamienicy z lat 50. Pokój służy do pracy twórczej, więc wymogiem było zastosowanie achromatycznej kolorystyki, którą można rozcieńczyć meblami. Wyzwaniem było pogodzenie ascetycznej atmosfery połowy lat 50. z nowoczesnością. Pomimo pozornej prostoty wnętrza, nowoczesne, drogie drzwi nie przyciągają wzroku i kształtują ogólną atmosferę pomieszczenia. We wnętrzu zastosowano kolorowe, przezroczyste meble, które są echem obiektów Philippe’a Starcka i Wernera Pantona.