Projekt wnętrza pokoju dziecięcego w małym mieszkaniu opiera się na minimalizmie i praktyczności. Aby stworzyć przytulny pokój dziecięcy, należy racjonalnie podejść do projektowania i stylu: optycznie powiększyć pomieszczenie, połączyć strefy i wybrać wielofunkcyjne meble. Najważniejsze jest, aby dobrze przemyśleć planowanie wnętrza i przeznaczenie każdego centymetra przestrzeni.
Jak wizualnie zmaksymalizować pomieszczenie
Nowoczesne pokoje dziecięce są urządzane w różnych stylach, ale wielkość pokoju w powojennych domach z czasów Gierka dyktuje projekt, który optycznie zwiększa przestrzeń. Taki efekt we wnętrzu uzyskuje się dzięki iluzjom optycznym i sztuczkom projektowym.
Jasne odcienie ścian, podłogi, zasłon i elementów wyposażenia wnętrza dają poczucie przestronności. Użyj bieli, beżu, brzoskwini, sałaty, delikatnego różu i bladego błękitu. Fuksja, pomarańczowy, żółty, indygo i fioletowy mają tendencję do ukrywania przestrzeni i nie nadają się do wąskich pomieszczeń, natomiast czerwony i czarny nie powinny być stosowane w pokoju dziecka: taki styl zmęczy Cię i pobudzi system nerwowy. Niebieskie elementy wystroju wnętrz wizualnie odstręczają od obiektów, ale jeśli jest ich dużo – efekt jest odwrotny.
Aby sufit wydawał się wyższy, na jednej ze ścian przyklejono tapetę w pionowe kontrastujące pasy. Jeśli taka tapeta zostanie użyta w całym pomieszczeniu, jej kolor i kontrast sprawią, że pokój będzie wydawał się mniejszy. Można zastosować mały trik: dolną trzecią część ściany udekorować pasami, a na górze zastosować jasną tapetę z małymi bladymi wzorami.
Lustra i szkło optycznie powiększają przestrzeń, ale są niebezpieczne we wnętrzu pokoju dziecięcego: łatwo je stłuc i rozsypać na drobne kawałki. W okresie dziecięcych lęków, od około piątego do ósmego roku życia, niespodziewane odbicie i załamanie światła w lustrze może być przerażające i zakłócać sen. W pokoju dziecka nie należy używać lustrzanych i delikatnych powierzchni.
Lekkie, nowoczesne, minimalistyczne meble bez kutego żelaza, zdobień czy rzeźbień dają wrażenie zwiewności. Wydaje się, że zajmuje mniej miejsca niż ciemniejsze wersje z większą liczbą szczegółów. Ten styl jest odpowiedni zarówno dla dziewcząt, jak i chłopców. Kontrast, ciemne ściany i duża ilość detali pomniejszają pomieszczenie i przeciążają wnętrze, dlatego nie są stosowane w projektowaniu małego pokoju dziecięcego.
Jak wybierać materiały
Materiały do budowy żłobka powinny być wytrzymałe i odporne na działanie dzieci. Nowoczesne zmywalne tapety i farby na bazie wody nadają się do malowania ścian: długopisy, flamastry, farby i tłuste plamy z miękkich zabawek i gumy do żucia nie stanowią problemu. Tapety flizelinowe nadające się do malowania to naprawdę wygodna i bezpieczna opcja. Dobrze, jeśli winyl jest twardy, a nie spieniony: trudniej go zniszczyć i zarysować.
Tapety papierowe są przyjazne dla środowiska, można je łatwo przemalować i dopasować wzór do stylu wnętrza. Aby nie zabraniać rysowania na ścianach, kup nowoczesną tapetę z motywem rysunków: ramek lub kolorowanek.
W przypadku podłóg nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania; każda opcja ma swoje zalety i wady:
Parkiet i panele są ciepłe i ładne, ale nie są odporne na wilgoć i zadrapania spowodowane przez zabawki i kółka krzeseł biurowych.
Wykładziny są ciepłe, zabawne i pasują do wszystkich stylów, ale zbierają kurz i długo schną. Można kupić podłogi z wzorami, takimi jak pola i lasy lub drogi, na których są samochody.
Korek nie boi się wilgoci i pochłania hałas – sąsiedzi z dołu będą mniej skłonni do narzekań na tupanie i stukanie. Brudzi się gumą, czasem się kruszy i ściska. Odpryski i wżery na korku wyglądają niechlujnie.
Linoleum jest odporne na wilgoć, farbę i zadrapania, a także łatwe do układania i wymiany. Prawdziwą wadą jest jego nieekologiczny skład.
Analog linoleum – marmoleum – jest wykonany z naturalnych materiałów: drewna, lnu, korka i żywic. Jest to rozwiązanie wygodne i przyjazne dla środowiska, ale kosztuje 4-10 razy więcej niż linoleum.
Jeśli od jakiegoś czasu nie zmieniałeś podłogi i nie planujesz tego, kup wykładzinę na podłogę. Nowoczesny dywan można dopasować do każdego wzoru i stylu, a także czyścić i suszyć.
Wybierając materiały do pokoju dziecięcego, kieruj się wiekiem i temperamentem dziecka. Aktywne trzyletnie dziecko potrzebowałoby tapetę papierową i podłogę korkową, a nastolatek – laminat i farbę do naklejania plakatów.
Jak dekorować i ozdabiać
Styl i dekoracje wnętrz sprawiają, że pomieszczenie staje się przytulne i interesujące, a także pomagają optycznie je powiększyć lub zmniejszyć. Im mniej dekoracji i kontrastów, tym większe wydaje się pomieszczenie. Jeśli urządzasz pokój dziecięcy w jednym stylu, upewnij się, że nie jest on zbyt wyszukany. Ściany wypełnione zdjęciami i półki pełne figurek sprawiają wrażenie zagraconych i zatłoczonych. Intensywne projektowanie męczy i może znudzić po roku.
Aby jasna sypialnia nie wyglądała jak oddział szpitalny, można ozdobić jedną ze ścian fototapetą. Nowoczesne fototapety nie boją się wilgoci, można je przecierać szmatką. Możesz wydrukować prawdziwe zdjęcie z wakacji lub wybrać wzór z szablonów. Dobrym pomysłem jest taśma z markerem lub tapeta z łupka. Na taśmie narysuj markerem, jak na tablicy, a na tapecie z łupka – kredą.
Ściany zdobią zdjęcia, prace rękodzielnicze i rysunki. Do kącika zabaw nadają się prawdziwe zdjęcia z placu zabaw lub wizerunki ulubionych postaci, a do kącika pracy – plakaty edukacyjne. Świecąca mapa gwieździstego nieba i fluorescencyjne figurki mogą ozdobić ścianę lub szafkę nocną.
Wystrój powinien być dopasowany do stylu pomieszczenia. Główną zasadą przy projektowaniu wnętrz małych pomieszczeń jest nie przesadzanie z ilością detali i kolorów. Trzy zdjęcia w identycznych ramkach są lepsze niż dziesięć w kolorowych.
Dziecko chce uzyskać odpowiedzi na pytania dotyczące otaczającego go świata, dlatego ważne jest, aby rozumiało: stół musi stać przy oknie, bo łatwiej jest rysować lub rzeźbić, zabawki są w szufladzie, bo można je szybko posprzątać, a ubrania łatwiej jest wziąć do szafy, bo tam są lepiej widoczne.
Aby przyzwyczaić dziecko do porządku w pokoju, wygodnie jest podzielić przestrzeń dziecięcą na cztery główne strefy: do spania, zabawy, przechowywania, aktywności i kreatywności.
Jak strefować małą przestrzeń
W pokoju dziecka znajdują się miejsca do spania, zabawy, pracy oraz przechowywania rzeczy i zabawek. Są one oddzielone od siebie ścianami, szafami i ściankami działowymi. W mieszkaniu Gierka sprawiłoby to, że pokój wydawałby się mniejszy, dlatego części przestrzeni są połączone lub podkreślone przez projekt i światło. Na przykład dywan stworzy przestrzeń do gier, a fototapeta – przestrzeń do nauki.
Wybieg jest nowoczesną opcją podziału na strefy. Wizualnie dzieli on część pomieszczenia, ale nie zmniejsza rzeczywistej przestrzeni. Wnęka wewnątrz może stać się dodatkową szufladą. Podest jest wykonany po przeciwnej stronie niż wejście. W mieszkaniu z lat 70-ch może być to część pokoju przy oknie. Dobre miejsce na gry lub lekcje przy biurku.
Używaj zasłon i ekranów, aby dzieci nie wchodziły sobie nawzajem w drogę. Nowoczesne zasłony wykonane z gęstej tkaniny: lnu, bawełny lub dżinsu na środku pokoju od sufitu podzielą pomieszczenie na części.
Przegroda może być wykonana z tworzywa sztucznego lub tkaniny. Plastikowe są składane w harmonijkę, a materiałowe w rulon lub roletę. Ekran to ruchoma przegroda. Można go położyć w dowolnym miejscu, złożyć i przechowywać pod łóżkiem lub pod ścianą. Miękkie ekrany zamieniają się w matę sportową. Są bezpieczne, można się nimi bawić i nadawać im kształt.
Miejsce do spania powinno być kojące, dlatego stosuje się w nim ciemne kolory. Może to być ciemnoniebieska tapeta z gwiazdami i miesiącem, obrazki z wróżkami lub ćmami. Najważniejsze jest stworzenie bajkowej, miękkiej atmosfery. Te spokojne obrazy pomagają dziecku się zrelaksować i łatwiej zasnąć.
W kąciku zabaw dominują zabawki, które stanowią główną wartość dla dziecka.
Wszystkie zabawki są inne, ale zawsze jaśniejsze i bardziej kolorowe niż ich życiowe pierwowzory. Pomyśl o zestawach Lego, piramidzie lub różowej panterze. Dlatego staram się, aby całe otoczenie wokół mnie było białe, jasnoszare, w neutralnych kolorach. To nie tylko pomaga optycznie powiększyć przestrzeń pokoju, ale także tworzy kontrast z głównymi bohaterami sali zabaw.
Rozrzucone zabawki w małym pokoju stwarzają wrażenie braku miejsca. Można na nie łatwo nadepnąć i potknąć się. Prawdziwym rozwiązaniem jest usunięcie placu zabaw. Można bawić się na środku pokoju, a następnie zbierać zabawki do szuflad. Przydatny element wystroju wnętrz w pokojach dziecięcych – kącik sportowy – nie zmieści się w domie z pustaku żużlowego. Pomocna może być ścianka do wspinania: nie zajmuje ona miejsca, a dzieci to lubią.
W pokoju dziecka nie ma miejsca do pracy, ale za to można zrobić kącik dla rodziców: w rogu ustawić fotel bujany, sofę, lampę podłogową i stolik nocny na wodę lub laptopa. Łóżeczko dziecięce i przewijak znajdują się w rogu, z dala od okna. Światło słoneczne nie będzie przeszkadzać dziecku w zasypianiu, a świeże powietrze z okna nie będzie wpadać do uszu.
Części wnętrza w małych pomieszczeniach są podkreślone przez ścianki działowe, kolor i wzór. Ścianki działowe są elementem stylistycznym i praktycznym: zapewniają prywatność i zaciemnienie. W pokoju dziecka może nie być takiej strefy. Wybierając projekt aranżacji wnętrza małego pokoju, kieruj się wiekiem dziecka: przedszkolakom nie jest potrzebne biurko, a szóstoklasista potrzebuje osobnej przestrzeni do zabawy.
Jaki rodzaj mebli wybrać?
Aby nie zagracać pomieszczenia, wybieraj elementy wyposażenia wnętrz, które są wielofunkcyjne. Dobrze, jeśli jest składany i kompaktowy. Do pokoju dziecięcego odpowiednie są nowoczesne transformatory i modele wielopoziomowe:
krzesło-łóżko;
łóżko na poddaszu;
komoda;
szafa z łóżkiem lub stołem.
Pokój dziecka powinien być lekki i przestronny, dlatego ważne jest, aby zwrócić uwagę na miejsca do przechowywania.
Szafa powinna być zaprojektowana z wieszakami na dwóch poziomach, tak aby dziecko mogło sięgnąć do dolnego poziomu. Należy również zapewnić szuflady i półki na bieliznę. Najlepiej jest mieć szafę z drzwiami na zawiasach z samozamykaczem, ponieważ łatwiej i bezpieczniej się je otwiera. W ten sposób dziecko szybciej nauczy się ubierać i porządkować swoje rzeczy.
Do przechowywania zabawek wygodnie jest używać regałów z otwartymi półkami na górze. Umieść na tych półkach ulubione zabawki – lalki, samochody, zestawy konstrukcyjne i oczywiście książki – aby dziecko mogło je od razu zobaczyć. Na dole półki można zrobić głębokie, przesuwne kosze, do których można szybko włożyć resztę zabawek.
Rzeczy dzieci są przechowywane w szafach, szufladach, na półkach i regałach. W szafie z niewielkim przedziałem na wieszaki i dużą liczbą półek można przechowywać ubrania, pościel, książki i zabawki. Jeśli szafa nie ma wysokości sufitu, można zrobić antresolę lub umieścić szuflady na górze. Dzięki temu zmieści się więcej rzeczy i nie zmarnuje się użyteczna przestrzeń.
Gdy jest dwoje lub troje dzieci, stół i szafa są wspólne. Aby przydzielić każdemu z nich osobistą przestrzeń, należy podłączyć ściany: osobna półka lub szafka na ścianie z kluczem do rzeczy i sekretów to prawdziwy sposób na nauczenie osobistych granic.
Aby dziecko mogło pokazać swoją indywidualność, rysować, rzeźbić, a później odrabiać lekcje, potrzebne jest miejsce do zajęć i kreatywności. Najlepiej umieścić go w pobliżu okna z naturalnym światłem, dzięki czemu dziecko będzie mniej zmęczone.
Nieszeroki blat wykonaj wzdłuż ściany z oknem, w miejscu, gdzie zwykle znajduje się karnisz, grzejnik, piony grzewcze. Blat roboczy można nawet zawiesić na wspornikach ściennych, co ułatwia czyszczenie podłogi i nie przeszkadza stopom.
W tym obszarze można umieścić kilka półek i ścianę korkową. Może to być przydatne miejsce do eksponowania prac ręcznych i rysunków.
Meble dla noworodka
W pokoju noworodka należy zadbać o jakość powietrza i komfort rodziców. Meble to niezbędne minimum, aby szybko zbliżyć się do dziecka i ułatwić jego czyszczenie. Wystarczą łóżeczko lub kołyska, komoda i przewijak. W rogu można też znaleźć fotel bujany lub rozkładaną sofę.
Nowoczesne łóżeczka mogą być przesuwane. Rosną one wraz z dzieckiem: najpierw okrągłe łóżeczko, a potem pełne łóżko do około piątego roku życia. Klasyczne łóżeczka dla niemowląt są wyposażone w szuflady i wbudowane przewijaki, co pozwala zaoszczędzić miejsce. Przewijak jest wyposażony w półki na akcesoria lub osobny ekspozytor. Można go położyć na łóżeczku lub na komodzie. Gdy dziecko podrośnie, wkładka do monitora dla niemowląt jest usuwana. W ten sposób powstaje zwykła komoda.
W małym mieszkaniu łazienka jest zazwyczaj równie mała. Jeśli chcesz kąpać dziecko w wannie, a nie w dużej wannie, masz do wyboru stojaki. Są one umieszczone w pomieszczeniu, dzięki czemu nie trzeba się cisnąć i schylać w wannie. Po zakończeniu kąpieli dziecka wanienka jest wyjmowana z podstawy i opróżniana.
Meble dla maluchów
W pokoju malucha ważne jest miejsce do zabawy. Systemy przechowywania z szufladami są koniecznością. Wyglądają schludnie, oszczędzają miejsce i pomagają szybko posprzątać: wkładanie zabawek do szuflady jest łatwiejsze niż układanie ich na półkach.
Łóżko jest także miejscem do zabawy. Może on wyglądać jak prawdziwy samochód lub zamek. Łóżko ozdabiają naklejkami ulubionych postaci z kreskówek, czasem stawiają na nim namiot. Dzieci w wieku poniżej pięciu do sześciu lat nie powinny spać na łóżkach piętrowych: mogą spaść, wspinając się w półśnie.
Aby zaoszczędzić miejsce, dobrym pomysłem jest komoda: szuflady i wnęki pod łóżkiem i z boku łóżka zapewniają miejsce na pościel, ubrania i zabawki. Szuflady powinny być mocne, a mechanizm niezawodny, aby nie psuł się z powodu częstego otwierania i zamykania.
W pokoju dziecka należy unikać ostrych narożników i powierzchni – dzieci bawią się intensywnie i mogą się zranić.
Meble dla dzieci w wieku szkolnym
Dzieci szkolne muszą odrabiać lekcje. Biurko niekoniecznie musi mieć klasyczną wersję na nogach. Mają nawet wbudowaną szafkę, którą można otworzyć, aby odsunąć jej wieko i umieścić miejsce pracy w sali lekcyjnej, a następnie z powrotem ją schować.
Połączenie z łóżkiem: taki transformator ma z jednej strony miejsce do spania, a z drugiej płaską powierzchnię.
Stolik komputerowy nadaje się również do prowadzenia lekcji: jednostka systemowa jest schowana na dole, a mysz i klawiatura na wysuwanej półce.
Nowoczesny płaski ekran można powiesić na ścianie jak telewizor lub zawiesić na statywie. Ułatwia to odkładanie podręczników szkolnych i zeszytów.
Dla dzieci w wieku szkolnym dobrym pomysłem może być łóżko na poddaszu: dzieci lubią spać na górze i są wystarczająco zręczne, by nie spaść, a pod spodem jest więcej miejsca. Pod łóżkiem można umieścić stolik i krzesło, niski regał lub zrobić kącik zabaw. Jeśli łóżko na poddaszu nie jest odpowiednie, zastanów się, co można wynieść z pokoju: zabawki, komodę lub regał na książki.
Idealnym miejscem na stanowisko pracy jest miejsce przy oknie. Zapewnia łagodne światło otoczenia, oszczędzając energię i chroniąc oczy. Parapet okienny, jeśli jest przedłużony do 80 cm, może zastąpić biurko. Takie rozwiązanie pozwoli zaoszczędzić około 40 cm miejsca.
Przy wyborze należy kierować się modelami wielofunkcyjnymi i kupować tylko to, co jest potrzebne. Nowoczesne meble modułowe tworzą zestaw, do którego można dodać to, co jest potrzebne.
Jak dobrać oświetlenie
Światło dzienne jest idealne dla oczu dzieci. Jeśli okno wychodzi na wschód, łatwiej jest budzić się rano w promieniach słońca i odrabiać lekcje po południu, gdy słońce już zajdzie – bez odblasków i refleksów. Spróbuj naśladować prawdziwe naturalne światło w pokoju dziecka: ciepłe, ale jasne światło z góry za pomocą diod LED. Do lampki biurkowej można użyć chłodnej żarówki, która pomaga skupić uwagę.
Dobrze jest mieć więcej niż jedno źródło światła. Na przykład żyrandol, lampa stołowa, kinkiet lub lampa podłogowa, lampka nocna. Dziecko włączy urządzenie i wybierze komfortowy poziom światła zgodnie ze swoimi zmysłami.
Zbyt mała lub zbyt duża ilość światła wpływa na nastrój i zdrowie. Kalkulatory online pomagają obliczyć liczbę lamp i żarówek w pomieszczeniu.
Główne zasady urządzania pokoju dziecięcego w mieszkaniu Chruszczowa to minimalizm i praktyczność. Wybieraj realistyczne projekty, które pozostawiają jak najwięcej wolnej przestrzeni na gry i zabawy. Nie przeładowuj pomieszczenia szczegółami. Kup meble wielofunkcyjne i pomyśl o oświetleniu.